1] A translation of the greatest of all medieval Latin hymns, written likely in the 12th-century by Thomas of Celano. Here is the text from A Primer of Medieval Latin: An Anthology of Prose and Poetry, ed. Charles H. Beeson (Chicago: Scott, Foresman, 1953): 362-63.
Dies irae, dies illa Solvet saeclum in favilla, Teste David cum Sibilla.
Quantus tremor est futurus, Quando iudex est venturus, Cuncta stricte discussurus!
Tuba, mirum spargens sonum Per sepulchra regionum, Coget omnes ante thronum.
Mors stupebit et natura, Cum resurgit creatura Iudicanti responsura.
Liber scriptus proferetur, In quo totum continetur Unde mundus iudicetur.
Iudex ergo cum sedebit, Quicquid latet, apparent; Nil inultum remanebit.
Quid sum miser tune dicturus, Quem patronum rogaturus, Cum vix iustus sit securus?
Rex tremendae maiestatis, Qui salvandos salvas gratis, Salva me, fons pietatis.
Recordare, Iesu pie, Quod sum causa tuae viae; Ne me perdas illa die.
Quaerens rne sedisti lassus, Redemisti crucem passus; Tantus labor non sit cassus.
Iuste iudex ultionis, Donum fac remissionis Ante diem rationis.